zamansız vuruyordu
ruhumun kapısını
bir kadını yakından
sevmenin başlangıcı
oysa ben dönüyordum
uzak sevişmelerden
hiç kanatsız uçarken
bir günün kırlangıcı
pazarlarda pür telaş
caddelerde son atak
hangi surata baksam
cinselliği tek yatak
oysa ben biliyordum
uzak sevişmelerden
cezbeyi şahikada
kadını küskün tutmak
şimdiyse utancıyla
bir mevsim yaşanıyor
kar suyu şarabıyla
haziran geberirken
oysa ben görüyordum
uzak sevişmelerden
acemi kancıklığı
bir kadın yetişirken
Meğer en büyük sihir senin gözlerinmiş
En büyük felaket kıyamet sanırdım
Meğer en büyük felaket rüyadan sensiz uyanmakmış
En büyük korku ölüm sanırdım
Meğer en büyük sensizlikmiş
En çok ses şimşekte sanırdım
Meğer en çok ses sevenlerin duyulmayan feryadıymış
En çok ya bulutlar da sanırdım
Meğer en çok yaş senin için ağlayan gözlerimdeymiş ...
Ne olurdu be Sultanım,
Keşke sen hiç konuşmasaydın bugün,
Sussaydın biraz,
Dinleseydin beni bir,
Hak verirdin belki bana,
İkimiz için de
Kara kışa dönmezdi bu yaz.
Biraz sabretseydin eğer,
Anlatacaktım her şeyi,
Bir bilsen ah,
İkimiz için
Ne hayallerim vardı
Öyle güzeldi ki,
Ve öyle büyüktü ki hayallerim,
Ne bakmaya göz dayanır,
Ne de akıllara sığardı.
Söyler misin lütfen,
Suçum neydi Allah aşkına?
“Sevmek yalansa,
doğru olmak istemiyorum” demiş,
Seni sevdiğimi söylemiştim.
“Bence yalan” dedin, çıktın işin içinden.
Ne diyebilirdim ki sana,
Canın sağ olsun.
Ben yaptım, sen yıktın gönül sarayımızı,
Ama yine de kızamam sana,
Bir değil,
Bin gönül fedâ olsun,
Senin gibi Sultana!
Tamam,
Sen nasıl istersen öyle olacak,
Ne üzeceğim,
Ne de güldüreceğim bundan sonra seni,
Sadece uzaktan seveceğim.
Buna da engel olmazsın değil mi?
Gerçi sen istesen de, istemesen de,
Bilsen de bilmesen de,
Gönlümde yaktığın ocak hep tütecek,
Hani,
Naşide’nin o şarkısında;
“Yâr diye diye yâr / Gelmedin yine yâr
Ben aşkından yanarken / Adaletin bu mu yâr?”
dediği gibi,
Gelgitler başlasa ara sıra içimde,
Kabarsa da yüreğim,
Şuna emin ol,
Bu aşk sürecek,
Ve, ben hep seni seveceğim ...
Büyüledin gözün gamzen beninle,
Kul ettin kendine tatlı dilinle
Neyim misin benim? Kulak ver dinle,
Sen rüyam, hayalim, sen özlemimsin,
Sen benim her şeyim, ilham perimsin !
Benim için ha sen, ha sofra da aş,
Koymuşum bir kez bu aşk yoluna baş,
İster dost bil beni ister arkadaş,
Sen kısmetim, yârim, sen sevgilimsin,
Sen benim her şeyim, ilham perimsin !
Seninle dopdolu yarınım dünüm,
Duymasam sesini geçmiyor günüm,
Varsa sen de hüzün, ben de üzgünüm,
Sen sevincim, neşem, sen kederimsin,
Sen benim her şeyim, ilham perimsin !
Değişmese fikrin kalsa da sabit,
Veyahut desen ki ; “Bitti bu iş, git”
Nafiledir, bitmez bendeki ümit,
Sen arzum, isteğim, sen dileğimsin,
Sen benim her şeyim, ilham perimsin