Köpek balıklarının, yırtıcı kuşların, sürüngenlerin, kenelerin, parazitlerin mi hakkı yaşamak sadece?Her doğan canlıya verilmiş tek ortak ve de eşit hak "yaşamak hakkı"değil midir?Bunu nasıl yaşayabileceğine insan kendisi karar vermelidir.Kaderi etkilemek denir belki buna ve de insan kendi kaderini kendisi yaratmalıdır zor da olsa.Seçimlerimiz, seçemediklerimiz ve de vazgeçtiklerimiz, vazgeçemediklerimiz.İşte bunlar belirler yaşamımızı da ve de yaşamımızın sınırlarını da.Yaşamak kavga dolu olsa da sevgi ağırlıklı yaşamak olmalı umudumuz.İnsan kendini mutlu eden şeyleri iyi bilmeli.Yani ne istediğimizi, ihtiyacımızı ve de eksikliklerimizi iyi bilirsek kolay olur her şey.Mutluluğun yolu budur, bu da aklın yolu dur, duygularımızın olduğu kadar.İnsan kendini mutlu eden yolu bulmalı ama akıllıca bulmalı diyorum.Sevgi ve de umut yolu ne istediğimize bağlı kalmalı sadece.
Umuda yolculuk bu mu?Bir otobüsteyim sanki.Serbest bir hayvanat bahçesindeyim.Bütün hayvanlar ortada dolaşıyorlar.Gene de en tehlikelilerini kafese kapatmışlar.Bense otobüste umutlarımla gezinebiliyorum rahatça.Bunu yapabilmek ne güzel.Başarabilmek en önemlisi, kendimizi koruyabilmek olgusu bu.Bir yırtıcı kuş geldi adını bilemiyorum, otobüsümün camını yalıyor ama bana dokunamıyor.İşte bu yaşamak, nefes alabilmek en önemlisi.Bir kaplan, sanki bana saldıracak ama saldıramıyor işte.Şöförüm de eğitimli, ben kullanıyorum direksiyondayım ve de yavaş yavaş, ortalıktaki hayvanları da ezmeden dikkatlice dolaşıyorum bu geniş alanda.Tek başımayım otobüste ama dopdolu hayallerimle ve de çelişkilerimle dolaşıyorum...Ya ezersem, ya ölürsem ikilemi içinde.Beynim paylaşımlarımla ağırlaşmış ve de karışmış ama dikkatimi toplayabiliyorum birden ön cama konan bir saka kuşu uyandırıyor beni düşüncelerimden ve de arınıyorum kendimle ilerliyorum tüm güzelliklere.
Yaşamak.Dolu dolu yaşamak.Sevgi dolu yaşamak, bir yürek yaşamak olmalı yaşamın adı.Ve de "beyond the imagination" ya da "expectations"ya da "hopes" yani"hayal ötesi" yada "beklentiler" ya da "umutlar"olmalı yaşamın adı.Bunu da ben yaratmalıyım.İçimdeki ben, kalabalık, bazan iki kişilik, bazen tek kişilik çoğu zamanda bir ben de birleşmiş dopdolu bir dünya.Beklentilerim.Nasıl olamaz beklentilerim, herkesin benden beklediğinin en azını ben nasıl bekleyemem?Sorabilir miyim ben de bir birey değil miyim?Ama anladım ki beklemeyeceksin.Senden beklesinler ama sen beklemeyeceksin ve de vereceksin bu işte mutluluk...Bir de karşılık beklemeden vereceksin ki mutlu yaşayasın.Ne beklediğimin cevabını da ben verdim kendime.İşte en önemli veriş bu oldu.Kendimle dostluğum dolayısı ile İNSAN da buluşmam umudum oldu, sevincim oldu hep.
YAŞAMAK HAKKI...
Sevgilerim var benim
Çiçek açan, bal yapan.
Özlemlerim var benim,
Hayallerim var,
Umutlarım var.
Kavgalarım var,
Altı barış imzalı.
Mücadelem var,
Yaşam mücadelem.
Onurlu, şerefli, ilkeli.
Paylaşımlarım var en çok.
Sen, o, çocuklarım, BİZ...
Dünyam var dünyamız içinde.
Sevgi var, Dostluk var.
Anlık kederler var ama,
En çok UMUTvar içimde
YAŞAMAK...
Birlikte Yaşamak hakkı...