Kaybolmak...Kaybolan kişinin hep kendisi midir ? Başkası değildir kaybolan.Değer bilmiyorsanız,anlamıyorsanız değerden,inanmıyorsanız yada önemsemiyorsanız başkalarını kaybeden sizsiniz, kaybolanda siz..İnsanda da,ekonomide de,hayatta da hep gizli bir kayıplar bölümüm oldu.İstemesem de,istesemde oldu maalesef..Ama bunlar en çok kazançlarım oldu,kendim ve de birlikte yaşadıklarım,sahip olduklarım oldu bu kayıplarım diyemiyeceğim kazançlarım oldu hep..
Hep şunları sevdim;krizleri,bunalımları,yatırımları sevdim..Bu kadar çelişkileri sevmek geliştirdi beni hep.İnandığım şu oldu çelişkiler,zıtlıklar,stresler gelişmenin göstergesidir dedim hep..Yorulmadım mı?Onu ben bilirim ençok..Gerilmeden gevşeme olmazmış.Her gevşemenin sonunda da mutlaka bir gerilim olacaktır.Yaşam budur bence..Hayatta en büyük inançlarımdan biri hiçbir şey kayıp değildir ilkesi olmuştur.Yaşanması gerekenler yaşanır,kötülükler diyemeyeceğim. Beklemediğimiz olaylar yada olumsuzluklar bize hep sunulacaktır yaşam da bir şekilde.Hep şöyle görmüşümdür bu sunuşları ;bir tepsi içinde ikram edilen kahve yada başka şeyler gibi..Sevmesemde,istemesemde bazan zorlansamda ikramlar sonuçta bana hep bir şeyler kazandırmışır.Yıpranmak,olumsuzlukların insanı yıpratması kadar doğal ne olabilirki.Aslında yıpranan ben değilim,olgunlaşan ve de öğrenen, yaşayan benim.Bu da kazancım olan ben diyebiliyorum..
Unutmak ;olumsuzlukları ve de kötülükleri yada beklemediğimiz olayları unutmak kadar güzel ne olabilir ki.Hep şunu sevdim,sevmediğim şeylerin üzerini toprakla örtmesini iyi başardım diyebilirim.Mutluluk burada gizlidir,ama ölçüsü,sınırı da vardır hani..Yaşamım öyle sınırsızlığı çok kaldıramadı, bu kavrama bir ad da bulamadım anlayamadım da hani..Takılmayı denemek bana göre olmadı bu sınırsızlığa..İnandığım sınırlarım oldu hep,kendi sınırlarımdı bunlar,ama ailemin ve de aldığım eğitimin getirdiği sınırlardı.Frensiz yaşamak,tam gaz yaşamak sınırsızlık gibi yani nasıl olur anlayamadım??Yaşamda gaz da önemlidir,frende.Her ikiside birbirini tamamlamalı,dengeyi kurabilmeli ve de o göstergede gidebilmeli insan.Bazen coşar,bazen ağlarız,bazen de boşlukta durabiliriz.Bunlar doğanın kendisidir.Yapay hiç birşey olamaz.Düşünelim şöyle neyin yapayı güzel?Hiç birşeyin.Önemli olan doğalı kendi içinde yaşayabilmek.Zarar vermeden,kaybetmeden değerleri yaşayabilmek en onurlusu.Yaşamak kadar doğal ne olabilir?Ama nefrete kaptırmadan,zulmetmeden,ezmeden,sevginin önünde,sevgi yolunda,insanlık uğruna yaşamak kadar sevindirici ve de heyecan verici ne olabilir ki?
Değerlerimizi,sahip olduğumuz fikirleri birilerine kabul ettirmek zorla imkansız.Zaman içinde doğrular yolunu bulur derim hep ama, zamanı iyi kullanmak kadar değer bir şey de olamaz hayatta.Oluruna bırakmak başlamadan pes etmek yanlıştır.Elimizden geldiğince,imkanlarımız dahilinde gayret etmek bize yaraşmalı hep.Ama olmuyorsa,değişmiyorsa olgular,anlatamıyorsak vardır bir nedeni elbetteki.Eksiklik ya bizde yada karşımızda.Uğraşalım,didinelim ama olmuyorsada kendi oluruna bırakalımmı dersiniz?Ne dersiniz..Yıpranmadan mücadeleye devam en doğrusu mu?
KAYIPLAR;
Kazançlarım,kayıplarım,
Artılarım eksilerim,
Değerlerim;hepsi benim..
Sevinçlerim,hüzünlerim,
Çırpınışlarım,coşkularım,
Hatalarım,doğrularım,
Hepsi benim..
Güzelliklerim,sevgilerim,
Fışkıran;
Umutlarım,hedeflerim,
Bitmişliğim az da olsa..
Yokluğum,çokluğum,
İnançlarım,imanım..
Tanrım,benim Allahım..
Duygularım dopdolu,
Küçüklüğüm,büyüklüğüm..
En çok ;
Masumluğum,ezilmişliğim..
Anlatabildiğim,anlatamadığım..
Anlatamadıklarım benim,
En çok da insanlığım...
İnsan sevincin ürünüdür..Kötülüklerin,karamsarlıkların ürünü olamazKin,nefret hiç sevmedim.Kızdım,öfkelendim ama uzun süremez dedim.Affedici,unutgan olmayı sevdim en çok.En büyük kazancımda bu oldu uzun vade de.Unutmak,olumsuzlukları unutmak dezenfekte etti beni hep.Bunları yapmasaydım yaşamak ne olurdu?Simsiyah kalın bir perde gözlerimin önüne.Ne kadar ilerleyebilirim,ne kadar önümü görebilirim sorabilirmiyim?
Aydınlık bir dünya hep iyidir."Gecenin hayrından,gündüzün şeri iyidir"gibi..Ne güzel anlatmıyor mu bu sözcükler..Hoşgörmek de iyidir ama sınırları olmalı diyorum.Sınırsızlık hayal olur ancak.Hayalde önemli ama gerçekleşmesi zaman alır,sabır ister,emek ister,yürek ister en önemlisi.Hayalde yaşamak ne kadar mutlu edebilir yada mutsuz?
En büyük kayıplar ölüm olmalı, üretmeden tüketmek olmalı,paylaşmadan saklamak olmalı,biriktirmek olmalı gizlice..Hiç sevmedim tüketenleri,bitirenleri ve de paylaşmayanları.Bencil saydım bunları.En bencil belki de hiçti, adları bile yoktu kayıplarda.Evde,işte,sokakta her yerdeçalışan ve de üretenlere derin saygı ve de sevgi duyarım hep.Onlar ürettikleri gibi paylaşmayı da en iyi bilenlerdir. Üretimin maliyeti vardır onu en değerli yapanda emektir.En büyük projeler hep küçük üretimlerle başlamış ve dev yatırımlara dönüşmüştür.En büyük değer İNSAN dır,EMEKtir..Bunlar yoksa ne üretim vardır ne de başka şey..Tüketmek en kolay şey,paylaşmak en erdemli şey.Paylaşılmayan eskir ve de atılır.Herşey paylaşılmalı.Keder de acıda sevgide dostlukta.Paylaşımlar büyür ve de geri döner bir şekilde.